Geçen yıl süresince, Brookings Enstitüsü ve Nevada Üniversitesi, Las Vegas’taki meslektaşları, pandemi sonrası iyileşmede değişen eşitsizlikleri inceleyen bir araştırma projesi başlattı. Meslektaşlarımız da dahil olmak suretiyle birçok araştırmacı, COVID’in etkilerini bir hastalık ve sağlam bir ekonomiyi noktalayan kargaşa ve bunalımlı bir ekonomik an olarak çerçeveledi. Oldukca daha azı, büyük seviyede ırksallaştırılmış kimlikler, kronik marjinalleşme ve bu deneyimleri şekillendirmede yerin tesiri ile tanımlanan normale dönüş yolculuğunun yaşanmış deneyimlerindeki asimetrileri takdir etti.
COVID’in yarattığı yıkımın özgünlüğü, araştırmamızı 911 sonrası dönemde iki yıkıcı ekonomik durgunluktan en fazlaca etkilenen eyaletlerden önde gelen Nevada’ya odaklama kararımızı bilgilendirdi: biri yüksek faizli konut krizinin bir sonucu ve şimdi ikincisi zira COVID. Cenup Nevada—Las Vegas metropol bölgesi—Büyük Durgunluk (2008-9) esnasında neredeyse her bakımdan ABD Birleşik Devletleri’nin en negatif etkilenen bölgesiydi ve son iki yılda bölgeye benzer ekonomik zararlar geldi. Bu yüzden Nevada, ekonomik toparlanmayı fazlaca genel bir ölçekte çalışmanın belirli grupları dizgesel olarak etkileyen derin eşitsizlikleri iyi mi maskeleyebileceğine odaklanmak için ideal bir ortamdır. Nevada, ırk ve etnik açıdan en çeşitli üçüncü eyalettir ve ekonomik faaliyetinin mühim bir kısmı boş süre, konaklama ve eğlence üstüne kuruludur; bu sektörler 2020’de hükümet tarafınca mecburi olarak kapatılan sektörlerdir. Nevada’nın eyalet ve mahalli karar alma ilişkisi benzersiz içgörüler sağlar Refahları ve gelişme kapasitelerini sağlamak için gereksinim duyulan politikalar, süratli hareket eden yasama ve yürütme gündemlerinin destek ekleri olduğundan geleneksel olarak iyileşmesi en yavaş olan toplulukların deneyimlerine dönüştü.
İki durgunlukla ilgili medya ve popüler tartışmalar çoğu zaman ülkenin işsizlik oranı, ücret artışı, konut güvensizliği, konut başlangıçları, yoksulluk sınırının altında yaşayan aileler ve ekonomik sorun yada refahın öteki yaygın göstergeleri şeklinde üst sıralardaki sayılara odaklanır. Bu ölçütler toplumun mühim bir makro görünümünü sağlarken, çoğu zaman ailelerin uç deneyimdeki derin karışıklıklarını maskeler. Ek olarak, ırk, etnik köken, cinsiyet, derslik, barınma durumu, sıhhat ve/yada göçmen durumu şeklinde gruplar arasındaki farklılıkların iyi mi ortaya çıktığını da gözden kaçırır.
COVID-19, marjinal aileleri bir uçurumdan aşağı iterek, bu yaşamı değiştiren anların etkilerini köreltmek için çalışan kuruluşlara karşı dikkatli olmamızı gerektiriyor. Netice olarak, geniş kapsamlı tartışmalarda çoğu zaman kaybolan ve gözden kaçan şey, ABD’nın averaj olarak daha iyi durumda olduğu, sadece belirli grupların, alt grupların ve kesişen grupların geri dönmesinin birkaç yıl daha sürdüğü bir takım ortak senaryodur.
Grup ve alt grup gerçekliklerinin dışlanması, kablolu haber tartışmaları ve gazete köşeleri haricinde daha ciddi bir etkiye haizdir. Hem de, kamu politikasının cevap verebilirliğini de etkisinde bırakır. Çoğu zaman, ciddi bir ekonomik gerilemenin peşinden, hükümetin her seviyesindeki ve iki partideki seçilmiş yetkililer, iyi ekonomik haberleri belirlemeye ve büyütmeye çalışırlar. İyi ekonomik haberlere odaklanarak, siyaset seçimleri bunu takip eder. Ekonomik rahatlamayı hafifletmek, acil durum kurallarını ve düzenlemelerini gevşetmek ve makro hükümet yaklaşımından hareket etmek, çoğu zaman averajlar iyi görünmüş olduğu için her insanın iyi durumda olduğu fikrine odaklanır. Marjinalleştirilmiş nüfusların deneyimlerine ilişkin bu noksan kapsama ve cevap verme, hem insanlıktan hem de gerçeklikten yoksundur ve seçkinlerin toplumsal sorunları iyi mi gözlemlediği ve bunlara iyi mi tepki verdiği mevzusunda sürekli bir zayıflıktır. Daha da kötüsü, daha fena varsayımlardan kaçındığımız için kusurlu bir gönül rahatlığı ve başarılmış vazife duygusunu kolaylaştırır.
Geri tepmede başarıya ulaşmış olamayan grupların deneyimlerine dayanamamak, yer ve ekonomik kaderin ayrılmaz bir halde bağlantılı olduğu derinden eşitsiz bir cemiyet yaratan kaplamaları tekrarlıyor. Hükümete karşı yeni bir güvensizlik ve güvensizlik katmanı üretir. Ek olarak, demokrasimizde günlük siyaset kararlarında ve sonuçlarında mevcud ve kriz zamanlarında şiddetlenen derin çatlakları ortaya koyuyor. Bu gerilimler, siyasetin temel sorusunu – kimin neyi ne süre alacağını – ve ek olarak sistemimizdeki eşitsizliklerin düzgüsel zamanlarda iyi mi var bulunduğunu ve bir kasırga yada kasırga şeklinde minik ölçekli yada pandemi şeklinde büyük ölçekli olsun, felaketler esnasında iyi mi patladığını etkisinde bırakır. durgunluk.
Vakit içinde, bu tür akıl almaz siyaset seçimlerinin yoğun, birikimli tesirleri oldu. Aynı gruplar gözden kaçırılır, geride bırakılır ve kaynakları zamanından ilkin kesilir. Bir sonraki ekonomik gerileme kaçınılmaz olarak gerçekleştiğinde, aynı gruplar yalnızca en ağır darbeyi almakla kalmaz, hem de bazı durumlarda önceki durgunluktan tam olarak kurtulma fırsatına da haiz olmazlar. Ve COVID-19 pandemisi şeklinde krizler esnasında, bir halk sağlığı acil durumu ve ekonomik durgunluğun birleşimi aynı anda marjinal toplulukları fizyolojik, ruhsal ve ekonomik olarak etkiledi. Ortaklarımızdan birine gore, “araçlarımız yalnızca mali krizler için uygundur, sadece toplumsal ve sıhhat krizleri karşısında başarısız olur.”
Projemiz, araştırmadaki bu boşluğa, daha geniş iktisat, gruba özgü ekonomik deneyimler ve orijinal anket verileri hakkında detaylı nicel verileri birleştirerek yaklaşıyor. Ek olarak, ekonomik sektörler, sosyoekonomik ve demografik gruplar ve eyalet içindeki coğrafi bölgelerdeki marjinal grupların yaşanmış deneyimlerini incelemek için Nevada eyaletindeki liderler ve siyaset aktörleriyle kapsamlı görüşmeler gerçekleştirdik. Salgının en tehlikeli döneminde kuruluşların (hususi ve kamu) başkanlarının, seçilmiş yetkililerin ve daha da önemlisi ön saflardaki nüfusların sesini dahil ederek geleneksel tanımlayıcı verilere katmanlı bir anlayış getirmeyi umuyoruz.
Projemizin amacı, belirli grupların pandemiye ve buna bağlı resesyona iyi mi dayandığını ve hükümetin siyaset koşullarına ve grup gereksinimlerine karşı duyarlılığının iyi mi başarıya ulaşmış yada yetersiz kaldığını değerlendirmektir. Proje, devlet kurumlarının yasal engellemeler dahilinde toplumun refahını destekleyebileceklerini öğrendikleri yeni yolları araştırıyor; bu uygulamalardan bazıları artık kamu hizmeti politikalarında kalıcı demirbaşlar haline geldi. Siyaset yapıcılar, medya ve genel kamuoyunun, COVID-19’un bir sonucu olarak ne kadar yaşanmış travma bulunduğunu ve bu travmanın iyi mi devam ettiğini anlaması, bir ulusun ilerlemeye çalmış olduğu ve birçokları için hala derin zorluklar varken tehlikeli sonuç ehemmiyet taşıyor.
Netice olarak, araştırmamızın amacı, daha geniş ekonomik göstergeler toparlanmayı önerse bile, bilhassa zorlukları devam eden belirli gruplar için, mikro düzeydeki siyaset zorluklarını iyi mi daha iyi anlayabilecekleri mevzusunda her düzeydeki hükümetlere tavsiyelerde bulunmaktır. Coğrafi ve demografik olarak yoğunlaşan politikanın ortak başarısızlıkları, dizgesel ve kalıcı ekonomik mücadeleye niçin olur. Kısmen, belirli grupları “dayanıklı” olarak gururla etiketleyen siyaset yapıcıların, belirli grupların dirençli olmasını gerektiren temel politikaları, şu demek oluyor ki hiçbir süre tam olarak iyileşmeyeceklerini iyi mi maskelediklerine odaklanacağız. Ek olarak, hükümetin her seviyesindeki seçilmiş yetkililere, COVID’yi muhtemelen tekrarlanmayacak, yaşam boyu bir kez yaşanabilecek benzersiz bir vaka olarak düşünmemeleri için önerilerde bulunacağız. Bunun yerine, COVID ülke çapında derin siyaset sorunları ortaya çıkardı. Bu siyaset sorunları daha da kötüleşecek ve -hepsi aynı anda olmasa bile- tekrarlayacak, sadece krizlerin daha etkin bir halde yönetilmesi için sorunları “sıhhatli” dönemlerde ele almak liderlerimizin yükümlülüğüdür.
COVID, basit Amerikalılardan halk sağlığı yetkililerine, sanayi yetkililerine ve dünya liderlerine kadar çoğumuzu hazırlıksız elde etti. Hükümetler, vatandaşlarının ve sakinlerinin hızla yoğunlaşan gereksinimlerine etkili ve eksiksiz bir halde cevap vermek için savaşım etti. Gene de, kamuoyunun beklentisi bu olmak zorunda değildir ve hataların tekrarlanması gerekmez. Hükümetler son iki yılda kendi başarılarından, mücadelelerinden ve başarısızlıklarından ders çıkarabilir ve çıkarmalıdır. Siyaset başarısızlıklarının hızla derinleştiği anlamış olur için acil durum protokollerini devreye sokmaları gerekir. Bu projeden elde edilmiş tavsiyeler, yalnızca geniş ekonomik göstergeleri iyileştirmeye duyarlı bir halde değil, hem de devam etmemelerini sağlamak için aramızdaki en marjinal olanların gereksinimlerine öncelik vererek, büyük ve minik krizlere karşı hükümet çapında duyarlılığın iyileştirilmesine destek olacaktır. en fazlaca göz ardı edilen ve siyaset tartışmalarından ve kararlarından en fazlaca dışlanan gruplar olmak.
Yoruma kapalı.